من پذیرفتم که عشق افسانه است

             این دل ودرد آشنا دیوانه است

می روم شاید فراموشت کنم

             بافراموشی هم آغوشت کنم

می روم ازرفتن من شاد باش

            از عذاب دیدنم آزاد باش

گرچه تو تنهاتر از ما می شوی

           آرزودارم ولی عاشق شوی

آرزو دارم بفهمی درد را

           تلخی برخوردهای سرد را

 

آشنا بودم وبیگانه خطابم کردند

          عاشقت بودم ودیوانه خطابم کردند

 

نوشته شده در شنبه 87/8/11ساعت 8:37 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |